Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

Ο Σαμουήλ-Ερρίκος Νυκτοπάτης επιλέγει

7. Shinkman W, Schachminiaturen, 1885

Ματ σε 2 κινήσεις (#2)

8. Schumer J, Transvaal Leader, 1906

Ματ σε 2 κινήσεις (#2)

9. De Veer J, Jeugdproblem, 1914

Ματ σε 2 κινήσεις (#2)

10. Hultberg G, Polistidningen, 1943

Ματ σε 2 κινήσεις (#2)

11. Kipping C, Allgemeine Zeitung, Chemnitz, 1926

Αντίστροφο σε 2 κινήσεις (s#2)

12α. Abdurahmanovic F, Gy. Neukomm MT, 1958

Βοηθητικό σε 2 κινήσεις (h#2)

12 β.

Βοηθητικό σε 2 κινήσεις (h#2)

12γ.

Βοηθητικό σε 2 κινήσεις (h#2)

12δ.

Βοηθητικό σε 2 κινήσεις (h#2)

12ε.

Βοηθητικό σε 2 κινήσεις (h#2)

12στ.

Βοηθητικό σε 2 κινήσεις (h#2)

Οι λύσεις της προηγούμενης ανάρτησης:

Πρόβλημα 1 (Loquin 1843, #2): 1.Ιβ7 Ρδ5 2.Βε4#.

Πρόβλημα 2 (Kling 1849, #2): 1.Βθ2 (α) 1…Α~ εκτός από γ3 2.Βθ8#, (β) 1…Αγ3 2.Ββ8#.

Πρόβλημα 3 (Conroy 1850, #2): 1.Βγ4 (α) 1…Ρε5 Βε6#, (β) 1…Ρη6 2.Βζ7#.

Πρόβλημα 4 (Carpenter 1873, #2): 1.Βθ3 Ρε4 2.Πγ4#.

Πρόβλημα 5 (Jespersen 1880, #2): 1.Βη6 (α) 1...Ρ:α4 2.Βα6#, (β) 1...Ργ5 2.Πα5#.

Πρόβλημα 6 (Forsberg 1935, h#2): (α) Βα6: 1.Βζ6 Ιγ5 2.Ββ2 Πα4#. (β) Πα6: 1.Πβ6 Πβ1 2.Πβ3 Πα1#. (γ) Αα6: 1.Αγ4 Ιε1 2.Αα2 Ιγ2#. (δ) Ια6: 1.Ιγ5 Ιγ1 2.Ια4 Πβ3#. (ε) Σα6: 1.α5 Πβ3+ 2.Ρα4 Ιγ5#.

23 σχόλια:

dim_sklav είπε...

Ας κάνω μια προσπάθεια για τα εύκολα, μια και δεν ξέρω τι σημαίνει κάν "αντίστροφο" και "βοηθητικό" !

7) 1.γ8=Α Ργ2
2.Αζ5 #

8) 1.Αγ8 Ρxγ8
2.Βα8 #
ή 1.Αγ8 Ρα7
2.Ββ7 #

9) 1.Βη3 Ρε7
2.Βδ6 #

10)1.Πη2 Ργ1 (ή Ρα1)
2.0-0 !! #

Συγχαρητήρια για το μπλόγκ το ανακάλυψα πρόσφατα!Το έχω πάρει από την αρχή και είμαι ακόμα αρχές 2009 ! Πολύ καλή δουλειά ;-)

Κεραμιδόγατος είπε...

Όποιος νυκτοπερπατά , τον γάτο του Σρέντιγκερ συναντά.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ όμορφα προβληματάκια!

Alotan είπε...

Το συγκεκριμένο αντίστροφο είναι πολύ εύκολο, και μια καλή εισαγωγή στον κόσμο των αντιστρόφων προβλημάτων. Δοκιμάστε να το λύσετε.

Αντίστροφο (ή selfmate στα αγγλικά) σημαίνει ότι ο λευκός υποχρεώνει τον μαύρο να του κάνει ματ (σε 2 κινήσεις, εδώ). Ο μαύρος δεν συνεργάζεται και προσπαθεί να αποφύγει το ματ.

Η σειρά των κινήσεων είναι 1.Λ-Μ 2.Λ-Μ#. Συνήθως, το ματ επιτυγχάνεται είτε με zugzwang του μαύρου είτε (συχνότερα) με σαχ του λευκού στην τελευταία κίνηση.

dim_sklav είπε...

Ευχαριστώ τον φίλο Alotan για την επεξήγηση, οπότε έχουμε στο πρόβλημα

Νο.11) 1.Βε1 η3 φορσέ
2.Ββ4 η2 # φορσέ !

πλάκα έχει :P

Emmanuel Manolas είπε...

@dim_sklav
Αγαπητέ φίλε δες περισσότερα
για αντίστροφα εδώ κι εδώ,
για βοηθητικά εδώ κι εδώ.

dim_sklav είπε...

Ευχαριστώ πολύ, είναι ενδιαφέροντα (όσον αφορά τα αντίστροφα)!

(μόλις λύσω και το μυστήριο τί είναι βοηθητικό θα τα ξανακοιτάξω!)

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ είπε...

@dim sklav
Τα βοηθητικά δεν είναι δα και το μυστήριο της οδού Μοργκ! Έχουν απλά δύο ιδιομορφίες. Η πρώτη είναι ότι ξεκινάει να παίζει πρώτα ο μαύρος. Άρα οι δύο κινήσεις είναι 1.Μ-Λ, 2.Μ-Λ #. Ο στόχος του μαύρου είναι η δεύτερη ιδιαιτερότητα, κι αυτό γιατί είναι όμοιος με αυτόν του λευκού, δηλαδή και οι δύο στοχεύουν στο να γίνει ο μαύρος ματ! Στην πράξη ο μαύρος παίζει εκείνες ακριβώς τις κινήσεις που βοηθούν τον λευκό να τον κάνει ματ στις προβλεπόμενες κινήσεις, συνεργαζόμενος με τον εχθρό.
Ας το δούμε και με ένα παράδειγμα, πχ το 12α: 1.Ρα5 (πρώτα ο μαύρος!)
1...δγ8=Ι! (για να ελέγξει το β6)
2.Ρα6 (οδεύει προς την...αυτοκτονία!)
2...α8=Β #.

Δοκιμάστε και τα υπόλοιπα, έχουν κι αυτά την πλάκα τους.

IliasPan είπε...

Στ 12α τι ρόλο παίζει ο αξιωματικός στο ζ4; Υποθέτω πως θα πρέπει να εμποδίζει κάποια δεύτερη λύση μόνο που δεν τη βλέπω...

Emmanuel Manolas είπε...

@IliasPan
Νομίζω ότι χρειάζεται στο 12β.
1.Kc3 dxc8=R+ 2.Kd3 Qe3#???

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ είπε...

@Ilias Pan
Πράγματι, όπως έγραψε κι ο Αλκίνοος, παίζει κυρίως αμυντικό ρόλο, και στο 12β και σε κάποια ακόμα. Όχι βέβαια στο 12α, όπως σωστά παρατήρησες. Όμως η αφαίρεση του από την πρώτη βερσιόν θα έδινε κουσούρι στο πρόβλημα, στην ουσία θα έφτιαχνε άλλο πρόβλημα, καταστρέφοντας την αναλογία και την αισθητική της πολλαπλότητας της ιδέας του συνθέτη. Εν ολίγοις, το διαμαντάκι του Αμπντουραχμάνοβιτς θα ήταν μισακό.Βλέπεις, στο καλλιτεχνικό η αισθητική είναι κάτι πολύ σημαντικό, αν όχι το σημαντικότερο.

Ελισσαίος είπε...

Χρειάζεται και στο 12γ για τη βαριάντα 1. Ργ5-δγ8=Π 2. Ρβ6-Βγ7#

IliasPan είπε...

ΟΚ, απλώς νόμιζα το ότι δεν χρησιμοποιείται σε μια εκδοχή του προβλήματος του αφήνει έτσι και αλλιώς "κουσούρι".

dim_sklav είπε...

Ευχαριστώ πολύ για τις επεξηγήσεις παιδιά!
Τα βοηθητικά με ζαλίσανε λίγο αλλά είναι μέχρι να λύσω το πρώτο ! (άν και βρήκα λίγες ομοιότητες με το μυστήριο της οδού Μοργκ, χαχα !)

καλοπροαίρετος είπε...

@ Αλκίνοος, Alotan, Παναγιώτης, και δυνητικά / προκαταβολικά Inspirus, Σκυριανόγλου και όποιος άλλος παλαιός ισχυρός λύτης συχνάζει και σχολιάζει εδώ:

Ευχαριστούμε για τα λινκς, τη βοήθεια και τις επεξηγήσεις. Παράκληση: Θα ήταν εύκολο να μας εισάγετε σε όρους των προβλημάτων ξεκινώντας από τους στοιχειώδεις, όπως ματ-μοντέλο, ματ-ηχώ, ολικός αποκλεισμός κ.ο.κ., και προχωρώντας σταδιακά προς τους συνθετότερους, με αφορμή τα κάθε φορά τιθέμενα προβλήματα στην αντίστοιχη ανάρτηση; Ο Αλκίνοος τα εξηγεί άριστα, με τη συνήθη χειρουργική του λεκτική ακρίβεια, εδώ (και στους αντίστοιχους κατά λήμμα συνδέσμους), όμως η επανάληψη και τα πρόσθετα παραδείγματα ποτέ δεν έβλαψαν.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ είπε...

@SC
Έγραψα μακροσκελές σχόλιο πρωί-πρωί και μου το κατάπιε η άβυσσος του διαδικτύου. Είναι η τρίτη φορά που μου συμβαίνει μέσα σε δύο μέρες στο μπλογκ σου. Φταίει ο υπολογιστής μου ή άρχισες το moderating των θυρωρών; Επίσης, πότε θα κόψεις αυτές τις γελοίες "λέξεις" επιβεβαίωσης;

@Κλπ
Άντε πάλι τα ίδια.Δεν καταλαβαίνω γιατί η γνωριμία ενός ευρύτερου κοινού με το καλλιτεχνικό θα πρέπει να περιλαμβάνει σώνει και καλά ένα βουναλάκι από ορισμούς. Αυτά εξυπηρετούν (όπως και κάθε άλλος ορισμός) μια κωδικοποίηση που σε αρχική φάση (αλλά και σε πολύ κατοπινή)δεν προσφέρει τίποτε ούτε στη λύση των προβλημάτων, ούτε όμως και στην αισθητική απόλαυση που μπορεί κανείς να αντλήσει από αυτά.

Παράδειγμα. Τί είδος κατοικίδιου είναι ένα model mate (και υπάρχουν αρκετά στα προβλήματα που διάλεξες); Είναι ένα ματ που το τετράγωνο του βασιλιά (φυσικά) και όλα τα τετράγωνα γύρω του απειλούνται μόνο από ένα εχθρικό κομμάτι. Αν υπάρχει φίλιο κομμάτι (πχ. για να μπλοκάρει ένα τετράγωνο διαφυγής) τότε δεν μπορεί σε ένα model mate αυτό το τετράγωνο να απειλείται ξανά (εκτός κι αν πρόκειται για κάρφωμα του οικείου κομματιού). Σε ένα ideal model mate όλα τα κομμάτια παίζουν ρόλο στη διαμόρφωση του δικτύου ματ και κανένα δεν χαζεύει (άντε να εξαιρεθούν πιόνια και βασιλιάς). Τα ματ-μοντέλα δεν έχουν καμία σχέση με τα ματ της αστυνομίας ή με τα μοντέλα της πασαρέλας. Επίσης έχουν ελάχιστη σχέση με τα ματ μιας πραγματικής παρτίδας. Εκεί ματ να' ναι κι ό,τι νά'ναι. Συνήθως χρησιμεύουν για να αναδείξουν την καθαρότητα του προβλήματος, συνηθέστερα στα βοηθητικά, λιγότερο στα αντίστροφα, σπανιότερα στα ορθόδοξα (πχ Βοημικής σχολής, άλλος όρος αυτός, τελειωμό δεν έχουν). Γκέ-γκε; Φυσικά και όχι, θα πει ο τάλας σκακιστάκος και θα ψάξει να δει πότε αρχίζει το Άναντ-Τοπάλοβ.

Τί κερδίζουμε από έναν τέτοιον ορισμό; Παπάρια κερδίζουμε, απαντώ. Είναι σα να απαγορεύεται να στουκάρεις δύο φου στη ρόκα του εχθρού, επειδή δεν έκατσες να μάθεις ότι αυτό λέγεται θυσία του Λάσκερ. Ή σα να απαγορεύεις στο δύσμοιρο μαθητούδι να πιάσει σκακιέρα στα χέρια του μέχρι να σου πει παπαγαλία τί είναι η προφυλακή. Ο σκοπός αγαπητέ είναι να κάνεις το Τσούξβανγκ, όχι να μάθεις να το προφέρεις στα παλιογερμανικά.

Άσε λοιπόν τον κοσμάκη να πλησιάσει το καλλιτεχνικό με περιέργεια, να λύσει με λίγο ή περισσότερο κόπο κάποια προβλήματα, να τα δει σαν ενδιαφέρουσες σπαζοκεφαλιές με μικρή πρακτική αξία (πλην σπουδών), να αντλήσει ευχαρίστηση από την καλλιτεχνική δημιουργία και άμα είναι κάποιος να κολλήσει το μικρόβιο θα τους ψάξει μετά μόνος του τους ορισμούς. Κάπως έτσι ξεκινήσαμε όλοι και το σκάκι, για πλάκα. Μετά κολλήσαμε. Μετά βρήκαμε το δρόμο μας. Κάποιοι βέβαια τον ψάχνουμε ακόμα, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

Όλα τα παραπάνω είναι εντελώς προσωπικές απόψεις, αν και νομίζω πώς απηχούν και αυτές άλλων προβληματιστών που έχω συζητήσει (πχ του Χάρη και του Νίκου πρόσφατα). Αν ωστόσο υπάρχουν αντίθετες, θα ενδιαφερόμουν να τις ακούσω.

Σε περίπτωση που χρειαστεί, θα πω κι άλλα. Κι αυτό είναι σαχ.

Schrödinger's Cat είπε...

@Παναγιώτης: Η λεκτική επαλήθευση δυστυχώς είναι απαραίτητη, νομίζω, γιατί σε κάποια περίοδο τα μισά μηνύματα ήταν spam από γιαπωνέζους έμπορους καλλυντικών και γενικώς παράξενους τύπους που διαφήμιζαν με αυτοματοποιημένο τρόπο την πραμάτεια τους και που παίρνουν σβάρνα όλα τα μπλογκ. Ίσως χρειάζεται λίγη προσοχή στην καταχώριση των γραμμάτων και των αριθμών. Ίσως να είναι αυτός ο λόγος που το αρχικό σου μήνυμα εξαφανίστηκε, σε κάθε περίπτωση ζητώ συγγνώμη για την ταλαιπωρία.

trandism είπε...

Όταν γράφουμε μεγάλο ποστ, τραβάμε κανα copy/paste στο notepad κάθε τόσο για να το χουμε εκεί αν το χάσουμε στον browser

Ανώνυμος είπε...

Μήπως κάποιος μπορεί να προτείνει κάποιο αρχικό βιβλίο για ενασχόληση με προβλήματα,που να μην είναι και ξερό?
Ευχαριστώ

Harry Fougiaxis είπε...

@ Ανώνυμος
Προσωπικά προτείνω το κλασικό βιβλίο "Solving in Style" του John Nunn. Παρουσιάζει όλες τις κατηγορίες των προβλημάτων και σπουδών (πλην αυτών με μυθικά κομμάτια) και έχει εκτενή ανάλυση για το πώς σκέφτεται ένας λύτης. Για σύνθεση υπάρχουν, επίσης, πολλά καλά, αλλά συνήθως πραγματεύονται ένα συγκεκριμένο είδος προβλημάτων.

Στα ελληνικά υπάρχει το εξαίρετο βιβλίο του συγχωρεμένου του Βύρωνα Ζάππα, αλλά δεν το συνιστώ για αρχάριους, αφού το στιλ των συνθέσεων του "Δασκάλου" ήταν άκρως "επιστημονικό".

Ανώνυμος είπε...

Σας ευχαριστώ.
Δεν διευκρίνησα ότι για αρχή μ'ενδιαφέρει η επίλυση.

καλοπροαίρετος είπε...

Παναγιώτη,

Κατάλαβα. Συμμορφώνομαι.

Όπως πάντως ξέρεις, και ο Νανν, στο βιβλίο για αρχαρίους που συνιστά ο κ. Φουγιαξής, παρότι αποφεύγει συστηματικά να επεκταθεί σε ορολογία και ονομασίες θεμάτων, αναφέρεται δια μακρών σε ειδικό εικοσασέλιδο κεφάλαιο στο Νοβότνυ, το Γκρίμσοου και το Πλαχούττα.

Είπα: συμμορφώνομαι.

Ηλίας Κουρκουνάκης είπε...

Για τη σχέση αγωνιστικού σκακιού και καλλιτεχνικού, μπορώ να συστήσω ανεπιφύλακτα το βιβλίο "Secrets of Spectacular Chess" των Jonathan Levitt & David Friedgood (διαθέτω αυτό των εκδόσεων B.T.Batsford Ltd., Λονδίνο 1995, αλλά νομίζω ότι υπάρχει και νέα βελτιωμένη έκδοσή του). Ο πρώτος από τους συγγραφείς είναι εξαιρετικός παίκτης, που ίσως δεν προχώρησε περισσότερο επειδή ενδιαφερόταν τόσο πολύ για την ομορφιά του παιχνιδιού, ενώ ο δεύτερος είναι μέλος της ομάδας της Μεγάλης Βρετανίας που μόλις κέρδισε στη διοργάνωση που έγινε στην Αγγλία.