War Games
Παιδιά στα όπλα, θύτες και θύματα ενός εμφυλίου που προξένησε ανθρώπινες καταστροφές αρμαγεδωνικού μεγέθους, Λιβερία
Μικρός Στρατιώτης, Μπούντζα, Κογκό. Το αφύσικο διαστρέφεται σε φυσιολογικό και αποτελεί μέρος της καταθλιπτικής καθημερινότητας
Παιδιά του Ισραήλ εκπαιδεύονται στο μίσος. Με εντολή της κρατικής προπαγάνδας ασεβούν προς τους μελλοντικούς νεκρούς των ρουκετών του ισραηλινού στρατού, γράφουν με μαρκαδόρους «Die With Love»
Παιχνίδι θανάτου σε στρατόπεδο προσφύγων, Βαγδάτη, Ιράκ
Atom Feed (xml)
4 σχόλια:
Πραγματικά ανατριχιαστικές οι εικόνες. Δεν υπάρχουν λόγια...
Τι να προσθέσει κανείς σε τέτοιες εικόνες...Ίσως μια ιστοριούλα.
Στο μικρό Αντρέα,το πενταετές γειτονόπουλό μου, αρέσουν τα όπλα. Μια μέρα κατάφερα να του αποσπάσω ένα από αυτά και να τον καθήσω να ακούσει τον Παπουτσωμένο Γάτο. Γελούσε πολλή ώρα. Ξέχασε το όπλο στο φαρμακείο. Μια άλλη μέρα παράτησε τα σκάγια για το καινούριο του πιστόλι και φτιάξαμε μαζί φιγούρες του Καραγκιόζη. Τώρα προσπαθώ να τον προσελκύσω στο σκάκι. Όμως δεν έχω πολύ χρόνο. Κάποια μέρα ο Αντρέας θα εμφανίσει νέο πιστόλι. Και εγώ φοβάμαι ότι θα αδιαφορήσω, γιατί θα με απασχολούν οι "δουλειές των μεγάλων". Ο Ανδρέας δεν είναι δικό μου παιδί, αλλά αν συνηθίσει τα όπλα θα είναι και δική μου ευθύνη...
Υπάρχουν φορές που αναρωτιέμαι μήπως είμαι ένας απ' αυτούς που όπλισε τα παιδιά των φωτογραφιών. Δεν ξέρω. Μα θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου για να σώσω την παρτίδα...
Έχουν γίνει το απαραίτητο αξεσουάρ των νέων πολέμων του Τρίτου Κόσμου. Αγόρια και κορίτσια, χωρίς πίστη ούτε νόμο, άγρια, μικροί κλόουν ενός μακάβριου καρναβαλιού, τα παιδιά- στρατιώτες υπολογίζονται σε 250.000 και κατανέμονται σε δεκάδες χώρες, κυρίως της Αφρικής.
Η δεύτερη φωτογραφία είναι λυγμός από μόνη της...
Δημοσίευση σχολίου